Στην δεύτερη κατηγορία ανήκει ο κτυπογενής (στερεόφερτος) ήχος. Αυτός προέρχεται από εφαρμογή κτυπημάτων πάνω σε δομικά στοιχεία.
Στην δεύτερη κατηγορία ανήκει ο κτυπογενής (στερεόφερτος) ήχος. Αυτός προέρχεται από εφαρμογή κτυπημάτων πάνω σε δομικά στοιχεία.
Στην πράξη κτυπογενής ήχος προκαλείται από βηματισμό κατοίκων, μετακίνηση επίπλων, πτώση αντικειμένων στο δάπεδο κλπ. Στις περιπτώσεις αυτές, το δομικό στοιχείο που δέχεται την διέγερση (συνήθως το πάτωμα) ταλαντώνεται και εκπέμπει αερόφερτο ήχο στους γειτονικούς χώρους. Ο κτυπογενής ήχος μεταφέρεται μέσω του σκελετού του κτιρίου σε μεγάλες αποστάσεις με μικρή απόσβεση και συνεπώς ο έλεγχος του είναι σημαντικός για την ηχομόνωση.
Η ηχομονωτική ικανότητα ενός δαπέδου σε κτυπογενή ήχο εκφράζεται από την στάθμη ηχητικής πίεσης κτυπογενή ήχου Ln. Όσο μικρότερη είναι η στάθμη τόσο μεγαλύτερη η ηχομονωτική ικανότητα του δαπέδου.
Μία απλή λύση για την βελτίωση της ηχομονωτικής ικανότητας ενός δαπέδου είναι η χρισημοποιήση ενός ελαστικού επιστρώματος που τοποθετείται απ΄ευθείας στο δάπεδο. Η βελτιώση οφείλεται π.χ μοκέτα λόγω της ελαστικοτητάς του μειώνει τις δυνάμεις που διεγείρουν την πλάκα με αποτέλεσμα τον περιορισμό της εκπομπής του ήχου.
Η βέλτιστη λύση για την ηχομόνωση αυτή είναι το κολυμβητό δάπεδο. Με τον όρο “κολυμβητό” εννοεί κανείς το δάπεδο που δεν βρίσκεται απ΄ευθείας με την πλάκα αλλά μεταξύ τους παρεμβάλεται ελαστικό, αντικραδασμικό στρώμα.
